آموزش روشی ساده و کاربردی برای صیقل‌کاری محصول نهایی چاپ شده با پرینتر سه بعدی

یادم هست زمانی که در حال ساختن یک دیوایس Ruby (سنسور / کنترلر ترموستات هوشمند) بودیم، می‌خواستیم یک نمونه اولیه نمایشی از آن داشته باشیم. پس قطعات بدنه را با پرینتر سه بعدی چاپ کردیم ولی سطح رشته‌رشته قطعه چاپ شده، خواسته‌های ما را برآورده نمی‌کرد. این امر باعث شد تا با کمی تحقیق بتوانیم به تکنیکی ساده برای صیقل‌کاری و پرداخت نهایی قطعات پرینت سه بعدی شده دستیابیم.

برای چاپ قطعه مورد نظرمان از یک پرینتر سه بعدی واقعا فرسوده (دست دوم) که جزء نسل اول پرینترهای سه بعدی محسوب می‌شد، استفاده کردیم. اگرچه کیفیت پرینت مورد قبول ما نبود اما با استفاده از تکنیک‌های کاربردی توانستیم یک قطعه پرینت سه بعدی شده صیقلی داشته باشیم. زمانی که برای پرداخت «دو سطح قطعه» به کار بردیم در حدود دو ساعت شد.

هزینه خرید وسایل صیقل‌کاری هم اصلا به چشم نمی‌آید (کاغذ سمباده و واکس براق‌کننده) و پس از اتمام کار وسایل صیقل‌کاری تقریبا مصرف‌نشده هستند. برای پرداخت‌کاری قطعه نیازی به استفاده از استون یا پوشش‌دهنده‌هایی مثل XTC–3D پیدا نکردیم، چون قطعه چاپی ما زوایای تیز یا چین‌های قابل توجهی نداشت. این روش طراحی  قطعه سه بعدی، علاوه بر اینکه روش ساخت را آسانتر و ایمن‌تر می‌کند، ارزان‌تر هم تمام خواهد شد.

مدل سه بعدی فرمت CAD طراحی شده و قطعه پرینت سه بعدی چاپ شده با فیلامنت آبی برای شروع روش پرداخت. مدل نهایی با فیلامنت ABS سیاه چاپ شده است.

شروع با یک پرینت سه بعدی صحیح

برای اینکه صیقل‌کاری راحت‌تر و بهتری داشته باشید واقعا انجام یک پرینت سه بعدی درست،‌ الزامی است. پس باید نکات مرسومی که برای پرینتر سه بعدی استفاده می‌شود را به همراه توصیه‌های زیر انجام دهید:

یک فیلامنت با کیفیت رنگ بالا و نزدیک به رنگ قطعه نهایی انتخاب کنید تا مجبور نشوید بعد از چاپ قطعه رنگ‌کاری سنگینی انجام دهید.

کمترین ارتفاع لایه‌گذاری را برای پرینت استفاده کنید (در اغلب پرینترهای سه بعدی ۰٫۱ mm یا کمتر است). این امر بسیار مهم است چون اطمینان می‌یابید لایه اول پرینت در کمترین فاصله و بالاترین رزولوشن قرار دارد.

ما از یک صفحه فلزی تراشکاری وارونه استفاده کردیم تا بهترین سطح پرداخت‌کاری را برای شروع کردن داشته باشیم.

یک چسب نواری کپتون (Kapton tape) برای فیلامنت ABS به کار ببرید تا از شر گرد و غبار و ذرات اضافه چسبیده به قطعه خلاص شوید. از محلول‌های تمیزکاری مثلIPA هم برای حذف چربی‌های باقیمانده می‌توانید استفاده کنید.

برای کیفیت بهتر پرینت سه بعدی از سرعت چاپ پایین‌تری استفاده کنید. به طور معمول بهتر است تا حد امکان از چاپ قطعات در سرعت بالا خودداری شود.

چون صیقل‌کاری با کیفیتی را انجام خواهید داد، لایه رویین سطح برداشته خواهد شد. پس حتما در هنگام پرینت سه بعدی قطعه، ضریب تراکم داخلی (infill) نزدیک به ۱۰۰ درصد باشد.

ایجاد سطح ناهموار قطعه پس از پرینت سه بعدی با ارتفاع لایه بیشتر از ۰٫۱ میلیمتر. برای جلوگیری ناهمواری ارتفاع کمتر لایه‌گذاری در تنظیمانت پرینتر سه بعدی استفاده شود

سمباده کاری قطعه پرینت سه بعدی شده

کاغذ سمباده‌ای با نمره دندانه ۵ تا ۶ پیشنهاد می‌گردد (کاغذ سمباده ارزان با دندانه‌ ۱۰۰، ۲۴۰، ۴۰۰، ۶۰۰، ۱۵۰۰، ۲۰۰۰). برای شروع نمره ۱۰۰ را به کار ببرید و آنقدر پرداخت‌ را ادامه دهید تا خطوط ناهماهنگ دیده نشود. استفاده از نمره‌های بالاتر سمباده برای شروع کار، زمان پرداخت بیشتری از شما خواهد گرفت. بنابراین استفاده از کاغذ سمباده با نمره ۱۰۰ مهمترین مرحله برای از بین بردن پستی و بلندی‌های قطعه پرینت سه بعدی شده است. حتما بعد از هر سمباده‌کاری و قبل از افزایش نمره کاغذ سمباده، یکبار قطعه را بشویید تا از ذرات اضافه پاک شود. هنگام سمباده کاری، نور محیط کاملا مناسب باشد و در هر افزایش نمره کاغذ سمباده، روند صیقل‌کاری آرامی را دنبال کنید تا از ایجاد خراش عمیق روی قطعه جلوگیری شود.

تا قبل از استفاده از نمره سمباده ۶۰۰ سطح قطعه خاکستری رنگ و خاک‌خورده به نظر می‌رسد، نگران نباشید؛ کار را آرام ادامه دهید، وقتی که از کاغذ سمباده ۶۰۰ یا بالاتر استفاده کنید، سطح کار کم‌کم تمیز و براق خواهد شد. مراحل را تا اتمام پرداخت با کاغذ سمباده ۱۵۰۰ ادامه دهید. اگر تمام مراحل را درست انجام داده باشید، قطعه‌تان سطحی صیقلی بدون رگه‌های اضافه خواهد داشت. حالا وقت استفاده از کاغذ سمباده نمره ۲۰۰۰ است. برای درک بهتر عکس‌های زیر را مشاهده کنید.

در هر مرحله از سمباده کاری از رفع خلل و فرج سطح قطعه اطمینان یابید

پرینت سه بعدی قطعه قبل از سمباده‌کاری

سمباده با نمره ۱۰۰

سمباده با نمره ۲۴۰

سمباده با نمره ۴۰۰

سمباده با نمره ۶۰۰

سمباده با نمره ۱۵۰۰

سمباده با نمره ۲۰۰۰

رنگ قطعه پرینت سه بعدی شده (اختیاری)

قبلا گفتیم که برای جلوگیری از رنگ‌کاری سنگین قطعه بهتر است از فیلامنت با کیفیت و در طیف رنگ دلخواه برای چاپ استفاده شود. اگرچه بعد از سمباده‌کاری قطعه، استفاده از یک اسپری رنگ، کیفیت کار را دو چندان خواهد کرد. بهتر است قبل از شروع رنگ‌زنی، کار با اسپری رنگ را کمی تمرین کنید و حتما دقت کنید که تهویه مناسبی در محل وجود دارد. پیشنهاد می‌شود قبل از رنگ کردن با اسپری دوباره کاغذ سمباده ۲۴۰ استفاده شود، شستشو انجام و قطعه کاملا خشک شود و یک کاغذ سمباده نمره بالاتری به کار رود (سطح، صیقل بیشتری خواهد داشت). حالا قطعه در بهترین شرایط رنگ‌کاری قرار دارد. برای دانستن تکنیک‌های رنگ‌زنی و آسترکاری یک جستجوی ساده در گوگل کمک زیادی به شما خواهد کرد.

صیقل‌کاری نهایی (اختیاری)

برای اینکه نتیجه زحمات‌تان شما را شگفت‌زده کند، پیشنهاد می‌شود پولیش‌ (صیقل‌کاری) نیز  انجام شود. پولیش‌کاری چنان جلایی به قطعه شما می‌دهد که انگار با روش قالب‌گیری پلاستیک آنرا تولید کرده‌اید. اگر می‌خواهید قطعه را به عنوان یک محصول برای تبلیغات چندرسانه‌ای استفاده کنید، پس انجام این کار یک الزام خواهد بود. بهتر است از دستگاه‌های دستی صیقل‌کاری که به فِرز مینیاتوری (حکاکی) معروف هستند، (Dremel handy) استفاده کنید. اگر هیچ تجربه‌ای در استفاده از فرز حکاکی ندارید، قبل از صیقل قطعه، کمی در اینترنت درباره‌اش جستجو کنید و با کمی تمرین، کار نهایی را انجام دهید؛ مبادا خراشی غیرقابل جبران به قطعه نازنین‌تان‌ وارد شود!

پرینت سه بعدی فریم دیوایس RUBY به همراه سمباده‌کاری و پولیش نهایی

اگر تمام مراحل بالا را صحیح انجام دهید، مطمئن باشید بدون هزینه خرید یک پرینتر سه بعدی گرانقیمت می‌توانید قطعات باکیفیتی چاپ کنید.

حتی بهترین پرینترهای سه بعدی FDM جهان نیز ممکن است اشیا را با ردی از خطوط لایه ها تولید کنند. این مقاله در مورد روش های مختلف پرداخت و صیقل کاری PLA اعم از حلال یا سمباده کاری و غیره است و راه را برای کسانی که مشتاق یادگیری حرفه ای هستند، باز می کند.

پرینت سه بعدی PLA خود را سنباده بزنید

تقریبا هر بار که برای صاف و هموار کردن PLA تلاش کنیم، نیاز به استفاده از تعداد قابل توجه ای کاغذ سنباده داریم. بهترین راه، استفاده از چند سنباده با درجه های متفاوت است. برای مثال با سنباده شماره ۲۰۰ شروع کنید و با ۴۰۰۰ به صاف کردن ادامه دهید. باید سنباده را به حالت دایره ای بر روی خطوط لایه های پرینت حرکت داد.

اغلب در چاپ‌ سه بعدی پلاستیک، خطوط لایه ها دیده می شوند، اما اگر با روشهایی سطح مدل صاف و صیقلی شود چطور؟! پولیش به وسیلۀ محلول استون، گزینه نهایی برای صیقلی کردن پرینت سه بعدی است. ما در این مقاله، روشهای استفاده از حلال استون برای پرداخت و صیقل کاری پرینت سه بعدی ABS مقایسه میشوند و اثرات آن روی فیلامنت PLA هم بررسی میشود.

1. روش استاندارد پولیشکاری بخار استون
2. شیوه دمیدن در محفظه: fan in glass
3. شیوه محفظه محصور پلاستیکی: lined bucket
4. شیوه ترکیبی: Combination

در این آموزش تمرکز روی فیلامنت ABS است ولی در کنار آن ترموپلاستیک PLA را نیز با محلول Aceton آزمایش کردیم؛ گرچه اعتقاد بر این است که PLA نسبت به استون واکنشی نمیدهد (که البته صحیح است) ولی ما فکر کردیم یکبار امتحان کردنش ضرر ندارد! (آموزش روشهای پولیشکاری فیلامنت PLA)

یکی از مواردی که چاپگرهای سه بعدی FDM برخی اوقات با آن مواجه میشوند، عدم صاف و صیقلی بودن سطح کارقطعه ساخته شده است؛ مشکلی که در شیوۀ سنتی تزریق قالبی وجود ندارد. در پرینت سه بعدی، سطح نهایی مدل اغلب مات و زبر است و خطوط لایه ها به چشم می‌آیند (با توجه به حجم هندسی مدل و متریال پلاستیک انتخابی). یکی از روشهای متداول برای خلاص شدن از شر خطوط سطح قطعه این است که مدل را آنقدر سمباده می زنند (آموزش پولیشکاری پرینت سه بعدی با کاغذ سمباده) تا صاف شود. با این حال، در این روش برای دستیابی به سطحی هموار و یکدست به زمان زیادی نیاز دارید.
روش دیگری که نه تنها در سرعت بلکه در دقت نیز نتیجۀ بسیار بهتری دارد، پرداختکاری به وسیلۀ حلال استون است؛ متداولترین متریال برای این محلول همانطور که میدانید فیلامنت ABS میباشد.

برای سنجش دقیق و تأثیر متفاوت حلال روی سطوح متنوع، از دو مدل با سطوح هندسی متفاوت و پیچیده استفاده کردیم. مدل فرمهای هندسی زیر را دارد:

• مخروط
• هرم
• حجم مقعر
• کروی
• چهارگوش
• حجم اندام مانند
• منشور
• فرورفتگی و برآمدگی

۱- پولیش استون با محفظه شیشه‌ای

Acetone 3D Print Smoothing – Acetone vapor polishing

اولین روش که متداولتر و ساده‌تر بوده و با کمک محفظه ای شیشه انجام میشود، تصمیم گرفتیم فرآیند پولیش را روی مدل سه بعدی BuddaYoda با فیلامنت ABS به شما نشان دهیم.

وسایل لازم

ما طرحی ساده و خانگی برای این کار تدارک دیده ایم. در زیر وسایل مورد نیاز برای این کار را میبینید:
• حوله کاغذی آشپزخانه
• یک گلدان شیشه ای شفاف (از پارچ شیشه ای هم می توان استفاده کرد)
• آهن ربا (حداقل شش عدد)
• یک بشقاب
• یک نعلبکی یا زیرگلدانی (یا هر چیزی که به عنوان سکو عمل کند)
• محلول Aceton
اختیاری:
• فویل آلومینیوم

هشدار خطر!

• حلال استون یک ابزار عالی است که در کارهایی مانند تمیز کردن Hot End پرینتر یا جوش دادن دو قطعه به هم کارایی دارد؛ با این حال، باید بدانید که در صورت استفادۀ نادرست، استون میتواند بسیار خطرناک باشد.
  استون قابل اشتعال است. بنابراین، در نزدیکی آتش یا چیزی که می تواند باعث جرقه شود استفاده نشود. همچنین، حتماً در مکانی با تهویۀ مناسب کار کنید؛ چون اگر بخار آن را تنفس کنید، می تواند باعث سردرد، سرگیجه و گلودرد شود.
  دستکش هم فراموش نشود تا از تماس با سطح پوست جلوگیری گردد.

مراحل پولیشکاری استون:

حالا که همۀ وسایل لازم را فراهم کرده اید، بالاخره می توانید مدل سه بعدی خودتان را با استون پولیش کنید.

1. بشقاب را با آب پر کرده و نعلبکی را برعکس روی آن قرار دهید، به طوری که طرف صاف به سمت بالا باشد. ما از یک لایه فویل آلومینیومی هم در این قسمت استفاده می کنیم تا از چسبیدن مدل و برخورد آن با بستر جلوگیری شود. هدف از آب ریختن در بشقاب این است که وقتی محفظه شیشه‌ای از دهانه اش (حاوی استون و قطعه) را در کف بشقاب قرار دادیم، از خروج بخار استون جلوگیری کند).
2. با کمک آهن ربا، حوله های کاغذی را به داخل گلدان بچسبانید. سپس حوله های کاغذی را با ریختن مقدار کمی استون و تکان دادن گلدان خیس کنید. همۀ قسمت ها باید مرطوب شود.
3. مدل چاپی سه بعدی را بر روی سکو (نعلبکی) قرار دهید و به آرامی گلدان را وارونه کرده و روی آن قرار دهید. توجه به این نکته مهم است که آب درون بشقاب باید باعث مهر و موم آن شود تا Aceton نشت نکند. در ابتدا، چند حباب به سطح آب می آید که طبیعی است و نباید نگران شوید.
4. حالا فقط باید صبر کنید تا خطوط لایه ها از بین بروند. این امر می تواند بین نیم ساعت تا چند ساعت طول بکشد. در مورد مدل BuddaYoda کمی کمتر از دو ساعت طول کشید. اگر گلدانی شفاف انتخاب کرده باشید، بدون نیاز به حدس زدن یا تکان دادن گلدان می توانید روند پیشرفت پولیش کاری را به سادگی ببینید (البته در جایی که حولۀ کاغذی وجود ندارد).
5. وقتی از صاف بودن مدل احساس رضایت کردید، می توانید گلدان را با دقت برداشته و مدل سه بعدی را از روی سکو خارج کنید. آن را روی چیزی قرار دهید که به استون واکنش نشان ندهد. توصیه می کنیم برای این کار از یک پرینت PLA خراب شده استفاده کنید؛ ترجیجاً از موردی که در اواسط پرینت متوقف شده و دارای یک سطح صاف با پرشوندگی بالا است به عنوان یک سکوی ضدچسبندگی استفاده کنید.
6. مرحلۀ آخر این است که اجازه دهید تمام استون موجود روی مدل خشک شود. گاهی اوقات این اتفاق یک روزه رخ می دهد اما برای پرداخت کامل ممکن است چند روز زمان ببرد. هنگامی که پرداخت مدل کامل شود، شما یک مدل پرینت سه بعدی دارید که شبیه به قطعات تزریق قالبی است!

۲- روش دمیدن در محفظه یا fan in glass:

مفهوم این تکنیک در حداکثر کردن استفاده از استون با وزش دائمی دورانی در محفظه محصور است. پس تنها مقدار کمی استون کافی است و در مصرف حلال گرانقیمت استون صرفه جویی میشود. همچنین وزش دورانی کلیه سطوح را به یکسان پولیش خواهد کرد.

وسایل مورد نیاز پرداختکاری استون با محفظه دمنده:

هر محفظه ای که امکان محصور شدن کامل را داشته باشد و به اندازه کافی برای جای گیری مدل شما بزرگ باشد. مثلا بطرهای بزرگ PET‌ (بطری آب معدنی) یا بطری شیشه ای بزرگ

پنبه / دستمال کاغذی / حوله کاغذی

دستمال حاوی حلال استون برای احاطه کردن مدل درون محفظه به کار می رود: با این کار جذب و بازپخش استون روی مدل به آرامی صورت میگیرد. پیشنهاد می‌شود از حوله کاغذی استفاده کنید زیرا دوام بیشتری دارند در حالی که پنبه و دستمال کاغذی به سرعت بیشتری تحلیل میروند.

استون به میزان کافی (دقت کنید که وقتی اولین مرتبه بطری ذخیره استون را باز میکنید کاملاً وکیوم شود وگرنه در چشم بر هم زدنی حلال ناپدید میشود!
مدل سه بعدی پرینت شده بدون پرداخت

فن کوچک کامپیوتر و کابل مرتبط

روش ساخت:

1. سر و قاعده بطری PET را برش دهید، طوری که حالت لوله یا tube پیدا کند.
2. فن را طوری بالای بطری اتصال دهید که کاملا در معرض مدل پرینت شده قرار گیرد.
3. قاعده بطری را با کاغذ حوله ای کاملاً مسدود کنید.
4. کاغذ حوله ای را با استون خیس کنید.
5. ته بطری حاوی حوله استونی را بالای بطری (در محل فن) چفت کنید.
6. بطری را بلند کرده و قطعه پرینت شده را درون آن روی سطح کار قرار دهید.
7. فن را روشن کنید.

بسته به فرم مدل تا چند ساعت هم نیاز میشود. هر یکساعت یا کمتر نگاهی به فرآیند کار بیندازید.

نتیجه پولیشکاری پرینت سه بعدی با روش دمیدن در محفظه:

فیلامنت ABS:

مرتبه اول: پس از سه ساعت قرارگیری قطعه در بطری، اتفاق خاصی صورت نگرفته است. تغییر جزیی است و سطح چندان صیقل نیافته است و درخشندگی ناچیز است. علت در محصور نبودن کامل محفظه است،‌ دقت کنید دو سر بطری باید کاملاً محصور باشند، طوری که استون تبخیر نشود.

مرتبه دوم: با چفت و بست کردن کامل بطری یکبار دیگر آزمایش تکرار شد که تغییر و درخشندگی قابل قبولی حاصل گردید.

فیلامنت PLA:

هیچ تغییری صورت نگرفت!

۳- روش محفظه محصور یا lined bucket:

مفهوم این تکنیک در حداکثرسازی تزریق استون روی قطعه با احاطه کامل آن است. در این شیوه میزان بیشتری استون برای افزایش فشار حل شدن استفاده میشود.

روش ساخت:

1. دو بطری PET با اندازه مناسب را از ته برش دهید.
2. از یک قاعده بریده شده برای قرار گرفتن کاغذ حوله ای حاوی استون استفاده کنید.
3. قاعده دوم را دمر کرده و قطعه را در فرورفتگی مرکزی قرار دهید.
4. قاعده اول بریده را روی قاعده بطری بریده حاوی قطعه چفت کنید.
5. چند ساعت زمان برای اتمام فرآیند نیاز است.

نتیجه پولیشکاری پرینت سه بعدی با روش محفظه محصور:

فیلامنت ABS:

پس از سه ساعت و نیم قرارگیری قطعه در استون، نتیجه کار رضایت‌بخش است: علاوه بر اینکه استون به میزان نسبتا کافی باقی‌مانده است، رگه‌ها و ناصافی های لایه گذاری پرینتر سه بعدی نیز تقریباً از بین رفته است. سطح بافت صیقلی و مانند روش قالبگیری تزریقی گشته است.

نکته: بخشهای نوک تیز یا زاویه دار، به علت استون زیاد به حالت کروی تغییر یافته اند.

نکته: البته در فرورفتگیهای با عمق زیاد و ضخامت کم، صیقل خیلی نیست چون جریان استون قادر به ورود به این بخشها به خوبی دیگر جاها نشده است. تفاوت روش دمیدن (فن) با این شیوه در همین جاست؛ به علت جریان شدیدتر باد فن، بخشهای ظریف نیز بهتر در معرض حلال قرار میگیرند.

دقت کنید پس از اتمام پولیش با استون، قطعه به مدت ۲ ساعت در معرض هوای آزاد قرار گیرد و کمتر لمس شده یا فشار داده شود، چون بافت سطحی هنوز حاوی استون بوده و نرم است.

فیلامنت PLA:

پس از سه ساعت و نیم انتظار تغییر خوبی ندیدیم، تنها یک لایه لزج روی قطعه ایجاد شد!

نکته: اگر پس از چاپ یک قطعه با فیلامنت ABS، قصد رنگ کردن آنرا دارید؛ توصیه میکنیم حتما قبل از شروع رنگکاری، از اسپری اپوکسی استفاده کنید (تمام رنگ فروشیهای بازار ایران آنرا دارند). اپوکسی باعث میشود سطح کار یکدست شده و رنگ به صورت صیقلی روی قطعه قرار گیرد و از ترک خوردگی یا کپه شدن جلوگیری شود.

۴- روش ترکیبی یا Combination:

در این تکنیک، دو شیوه قبل را با یکدیگر ترکیب کرده تا نتیجه را بررسی کنیم. در این حالت میزان استون زیاد و جریان باد حاوی حلال به صورت دورانی روی قطعه وزیده میشود.

روش ساخت:

1. دو بطری PET را از ته برش دهید.
2. بخش بریده شده اول برای قرارگیری حوله استون و فن به همان حالتی که قبلاً گفتیم،‌ استفاده شود.
3. بخش بریده دوم برای قرار دادن حوله کاغذی استون در کل بخش استوانه و تقریباً کف (در مرکز کف جای خالی برای قرار دادن قطعه باشد) استفاده شود.
4. دو بخش را با قطعه درونش در هم چفت کنید
5. فن را روشن کنید.
6. هر یک ساعت یا کمتر به قطعه نگاهی بیندازید.

نتیجه پولیشکاری پرینت سه بعدی با روش ترکیبی:

فیلامنت ABS:

پس از ۶ ساعت پولیش استون، متوجه شدیم که میزان بسیار کمی استون باقیمانده است. نتیجه کار نیز با روش محفظه محصور کمی تفاوت دارد. در حالی که روش محفظه محصور، سطح یکنواخت در اکثر بخشها و کمی ناصافی در قسمتهای ظریف باقی میگذارد، روش ترکیبی تمامی قسمتها را به طور یکسان پولیش کرده است ولی درخشندگی آن نسبت به حالت محفظه محصور کمتر بوده و زمان زیادتری هم صرف شده است؛ علت میتواند نشتی محفظه باشد.

نکته:‌ مثل روش محفظه محصور در تکنیک ترکیبی نیز زوایای تیز به حالت پخ تغییر شکل داده ند.

فیلامنت PLA:

در روش ترکیبی، تغییری جزیی روی برخی سطوح قطعه ایجاد شده و در کل رضایت‌بخش نیست. برخی قسمتها نیز حالت لزج پیدا کرده اند.

آزمایش دقیقتر فیلامنت PLA:

• غوطه ور کردن کامل قطعه PLA در محفظه حاوی حلال استون: پس از سه ساعت جذب مایع استون، سطح قطعه فیلامنت PLA تغییر چندانی نکرده است. تنها تفاوت آشکار، انعطاف پذیرتر شدن قطعه است (کشسانی بیشتر). یعنی میتوانید کمی آنرا فشرده کرده و مشاهده کنید که بافت دوباره به حالت اول برمیگردد. بنابراین اتصال لایه ها کمتر شده و قطعه شکننده تر است. وقتی به طور کامل از تبخیر استون از بافت این قطعه مطمئن شدیم، مشاهده کردیم که سطح مدل کمی بدتر از قبل شده و حالت شنی پیدا کرده است!
• پوشاندن سطح قطعه PLA با لاک پاک کن ناخن: سطح درخشان شده ولی رگه‌ها هنوز باقیست و حالت بی کیفیتی دارد.

نکات کاربردی پولیش حلال استون:

1. محفظه ای کاملاً محصور را استفاده کنید (از جنس شیشه یا PET). در صورت استفاده از محفظه نشتی دار،‌اگر فن استفاده کنید، میزان بیشتری هدر رفت استون داشته و نتیجه پولیش نیز بدتر میشود.
2. محفظه به اندازه کافی جادار باشد تا از برخورد و تماس قطعه با دیواره های محفظه جلوگیری شود.
3. اگر میخواهید از فن استفاده کنید، مطمئن شوید که نشتی وجود ندارد. در حالت محصوری کامل، نتیجه خوبی خواهید گرفت.
4. فرمهای نوک تیز پس از دریافت استون،‌ ساییده شده و کروی میشوند، مخصوصاً مستعد دفورمه شدن هستند؛ چون زمان زیادتری برای سخت شدن دوباره نیاز دارند.
5. سطح قرار دهی قطعه باید کاملاً صاف و صیقلی باشد تا از چسبندگی قطعه جلوگیری شود.
6. استون برای فرمهای کروی یا حلقوی بسیار مناسب است.

7. حجمهای هندسی بسیار پیچیده و شلوغ با زوایای نوک تیز، امکان ناصاف شدن، موجی شکل شدن یا دست انداز پیدا کردن را دارند.

8. نکات ایمنی را که در بخش هشدار اول مقاله توضیح دادیم را فراموش نکنید

چگونه فیلامنت طرح فلز را پولیشکاری کنیم

فیلامنتهای  طرح فلزی پرینتر سه بعدی برای چاپ مجسمه و پیکره و دیگر مدل ها عالی هستند؛ گرچه چاپ با آنها بسیار سخت بوده و با استفاده مداوم نیز نازل دستگاه صدمه خواهد دید. اما برای به دست آوردن یک ظاهر واقعا فلزی، باید بدانید که چگونه پرداخت نهایی را به درستی انجام دهید.

قبلا در مقاله «آشنایی با دو نوع فیلامنت PLA و ABS طرح فلز» به معرفی این متریال پرداخته بودیم. اکنون در این مقاله جدید با تکنیکهای پولیش و اکسیداسیون فیلامنت طرح فلز آشنا شوید که باعث میشوند تا پرینت سه بعدی شما بدرخشد.

طیف وسیعی از فیلامنتها وجود دارد که هر کدام دارای ارزش های فنی و زیبایی شناختی منحصر به فردی هستند. یکی از عجیبترین متریالهای موجود «Metal-fill» نام دارد که ترکیبی از شبه پودر فلز و PLA است.

شرکت هلندی ColorFabb که تولید کننده فیلامنت است با راه اندازی خط تولید متریال فلزی خود، به موفقیت قابل ملاحظه ای دست پیدا کرده است. فیلامنتهای BronzFill، CopperFill، BrassFill و SteelFill نمونه هایی از این خط تولید است. از این فیلامنت ها به طور گسترده برای ساخت تندیس و مجسمه و پیکره و غیره استفاده می شود.

نکته 1:‌ در بازار ایران نیز بیشتر انواع فیلامنت طرح فلز برای فروش موجود است.

نکته 2:  حتما به این نکته توجه داشته باشید که برخی از فیلامنتها فقط رنگ متالیک دارند و در واقع شامل هیچ گونه پودر فلزی نیستند (انگار که یک فیلامنت معمولی رنگ silver خریده اید).

اکثر پرینتهای سه بعدی که با فیلامنت فلزی انجام شده اند پس از پایان پرینت، اصلا ظاهر و حس فلز را ندارند اگرچه وزن آنها نسبت به PLA کمی سنگین تر به نظر میرسد. بنابراین اعمال کمی پرداخت نهایی، قطعه شما را به یک جسم فلزی درخشان تبدیل می کند.

وسایل مورد نیاز برای پرداختکاری فیلامنت فلز:

اولین و مهم ترین چیزی که نیاز دارید، تهیه کردن فیلامنت فلزی مرغوب برای چاپ سه بعدی است. برند های تجاری کمی برای انتخاب وجود دارند ولی برخی از آنها مانند ColorFabb مشهور و معتبر هستند (در بازار ایران محدودیت بیشتری دارید). در حال حاضر، این شرکت چهار مدل مختلف از فیلامنت های فلزی را عرضه می کند:

• ColorFabb SteelFill (فولادی)
• ColorFabb BronzeFill (برنزی)
• ColorFabb BrassFill (برنجی)
• ColorFabb CopperFill (مسی)

به غیر از خود متریال، لوازم دیگری که برای پرداخت نهایی نیاز دارید عبارتند از:

• کاغذ سمباده (درجه های مختلف از 150 تا 450)
• سیم سمباده فولادی یا سیم ظرفشویی (درجه های مختلف)
• حلال پولیش فلز براسو (Brasso Metal Polish)
• اسپری اکریلیک یا اپوکسی

دستورالعمل پولیشکاری فیلامنت طرح فلز:

حالا که قطعه خود را با فیلامنت متال چاپ کرده اید و وسایل محیا شده، وقت آن رسیده که پولیشکاری را شروع کنیم؛ اما ابتدا، اجازه بدهید چند نکته در مورد بهینه سازی فرآیند پرینت با این متریال را ذکر کنیم:

1- از آنجا که فیلامنت فلزی دارای ترکیبی سنگین از شبه پودر فلز است، این متریال می تواند به نازل پرینتر سه بعدی آسیب وارد کند. بنابراین، اگر نازلی با کیفیت بهتر و مقاوم در برابر سایش دارید بهتر است از آن استفاده کنید. مقاله «راهنمای جامع انواع نازل هد و اکسترودر» به شما در انتخاب بهترین جنس نازل برای چاپ متریال شبه فلز چاپگر سه بعدی کمک میکند.

2- در ضمن برای جلوگیری از ایجاد گرفتگی توسط فیلامنت، باید مقدار ریترکشن یا بازکشش (retraction) را به وسیله نرم افزار اسلایسر کاهش دهید (مقاله «RETRACTION در چاپگر سه بعدی چیست» را مطالعه کنید). به علاوه، از آنجا که این متریال سنگینتر از فیلامنت PLA است، اغلب در چاپ برآمدگیها و اتصالات دچار ضعف می شود. برای حل این مشکل می توانید تعداد برآمدگیها را کاهش دهید و ارتفاع لایه گذاری را روی 0.1 و یا حتی کمتر تنظیم کنید.

 

نکته:‌ اگر اولین بار است که پولیشکاری را تجربه میکنید، پیشنهاد میشود روی یک مدل سمپل اینکار را تمرین کرده و سپس به سراغ قطعات اصلی و حساس خود بروید.

اکنون شروع پرداختکاری:

زمانی که جسم فلزی را پرینت کردید، اولین مرحله در پرداخت نهایی سمباده زنی است. کار خود را با کاغذ سمباده درجه 150 شروع کنید تا خطوط لایه ها را محو کنید و سپس برای صیقلی کردن سطوح از درجه های 300 و 450 استفاده کنید.

 

در این نقطه، پرینت سه بعدی شما باید صاف و صیقلی باشد اما هنوز درخشندگی ندارد. سیم سمباده فولادی یا سیم ظرفشویی کمک می کند تا ذرات فلزی را از پرینت خود بیرون بیاورید و همچنین براقی متالیکی که به دنبال آن هستید به دست بیاید. کار خود را با سیم ظرفشویی زبر شروع کنید و به تدریج از سیم های نرم تر استفاده کنید. در اینجا، پرینت طرح فلزی شما دارای درخشندگی به صورت متالیک است.

اگر می خواهید یک قدم جلوتر بروید و حسی روستایی و قدیمی به پرینت سه بعدی خود بدهید، می توانید آن را به وسیله «محلول پولیش فلز براسو» اکسیداسیون کنید. این ماده اکسید کننده مبتنی بر آمونیاک باعث می شود پرینت شما تحت تاثیر نوعی واکنش شیمیایی قرار بگیرد.

به سادگی نقاطی که می خواهید اکسید شوند را مشخص کنید و پولیش براسو را بر روی آنها اعمال کنید. ظاهر شدن نتیجه اکسیداسیون حدود 30 تا 45 دقیقه طول می کشد. این ماده می تواند برای سلامت مضر باشد، بنابراین در زمان استفاده از آن مراقب باشید (دستکش، ماسک و تهویه مناسب و دور از حرارت).

نکته:‌ به جای «محلول براسو» میتوانید از ترکیب «سرکه و نمک» برای اکسیداسیون قطعه پرینت استفاده کنید.

پس از پایان اکسیداسیون پرینت، می توانید از سیم سمباده کاری برای اصلاح یا از بین بردن بعضی تاثیرات اضافه استفاده کنید. در نهایت، از اسپری اکریلیک یا اپوکسی برای ثابت کردن اکسیداسیون بر روی جسم استفاده کنید. همانطور که میبینید، با انجام چند فرآیند ساده در پرداخت نهایی، می توانید مدل پرینت سه بعدی خود را به یک اثر عتیقه متالیک تبدیل کنید.

پولیش و پرداخت قطعات پرینتر های سه بعدیFDM

پرینتر سه بعدی FDM (فیلامنتی) یکی از به صرفه ترین و سریع ترین ابزارآلات موجود برای نمونه سازی است ولی زمانی که از این تکنولوژی برای پرینت سه بعدی قطعاتتان استفاده می کنید بر روی سطح قطعه خطوطی که ناشی از لایه لایه تولید شدن قطعه می باشد نمایان می گردد بنابراین پرداخت و پولیش یک امر مهم در تولید قطعات با استفاده از پرینتر های سه بعدی FDM (فیلامنتی) می باشد.از طرفی برخی روش های پولیش و پرداخت می توانند استحکام قطعات را نیز افزایش دهند.

در این بخش به بررسی متداول ترین روش های پرداخت و پولیش قطعات تولید شده با تکنولوژی پرینت سه بعدی FDM (فیلامنتی) می پردازیم.

جدا کردن ساپورت ها  معمولا اولین قدم پرداخت و پولیش قطعات تولید شده با تکنولوژی های پرینت سه بعدی نیازمند به ساپورت برای تولید دقیق قطعات می باشد.ساپورت ها معمولا به دو دسته تقسیم می شوند؛ استاندارد و قابل انحلال. جدا کردن ساپورت ها یک مرحله اجباری برای رسیدن به قطعه نهایی است و بر روی افزایش کیفیت سطح تاثیری ندارد.

ابزارهای مورد نیاز

-دم باریک

-ستِ ابزارهای دندانپزشکی

فرآیند: معمولا ساپورت ها با فشار کمی از قطعات تولید شده با پرینتر های سه بعدی FDM جدا می شوند و جدا کردن ساپورت ها در نقاط با دسترسی محدود می تواند با دم باریک و یا ست دندانپزشکی صورت گیرد. انتخاب زاویه مناسب برای پرینت قطعه و همچنین جا نمایی مناسب ساپورت ها می تواند اثر آن ها بر کیفیت سطح قطعه را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.

نقاط قوت

+هندسه قطعه را تغییر نمی دهد.

+بسیار سریع هست.

نقاط ضعف

-اثر خطوط لایه ها و همچنین ضعف های کیفیت سطح قطعه را بهبود نمی دهد.

-اگر اضافات ساپورت ها بر روی قطعه بمانند کیفیت سطح و دقت قطعه را کاهش می دهند.

ابزارهای مورد نیاز:

-مخزن نگهداری حلال

-حلال

-حمام الترا سونیک (اختیاری)

فرآیند: ساپورت های قابل انحلال با قرار دادن قطعه در حلال مناسب تا حل شدن کامل ساپورت ها از قطعه جدا می شوند.  نکته مهم در استفاده از این نوع ساپورت پشتیبانی پرینتر سه بعدی شما از تولید همزمان حداقل دو ماده می باشد.این ساپورت ها معمولا از جنس های زیر تولید می شوند.

HIPS (معمولا به عنوان ساپورت برای پرینت سه بعدی قطعات از جنس ABS استفاده می شود.)

PVA (معمولا به عنوان ساپورت برای پرینت سه بعدی قطعات از جنس PLA استفاده می شود.)

HydroFill ( معمولا به عنوان ساپورت برای پرینت سه بعدی قطعات از جنس ABS یا PLA استفاده می شود.)

برای نگهداری آب لیمو می توانید از شیشه مربا استفاده کنید و برای نگهداری آب هر ظرف غیر متخلخلی کار را انجام می دهد.

برای قطعات پرینت سه بعدی شده از جنس ABS به عنوان قطعه اصلی و HIPS به عنوان ساپورت، غوطه ور کردن قطعات در محلول یم به یم آب لیمو و الکل ایزوپروپیل برای انحلال سریع قطعات مناسب است. سایر ساپورت های قابل انحلال مانند PVA یا Hydrofill معمولا به سادگی در آب لوله کشی حل می شوند.

نکته ای برای کاربران حرفه ای: برای افزایش سرعت انحلال این نوع از ساپورت ها می توانید از حمام التراسونیک استفاده کنید، همچنین عوض کردن حلال پس از آن که از ساپورت حل شده اشباع می شود سرعت را افزایش می دهد. استفاده از حلال گرم (نه داغ) نیز می تواند در شرایطی که حمام التراسونیک در دسترس نباشد فرآیند را تسریع بخشد.

نقات قوت

+اجازه تولید هندسه های پیچیده ای را به شما می دهد که پرینت سه بعدی آن ها به روش FDM با ساپورت های استاندارد امکان پذیر نمی باشد.

+کیفیت سطح مناسبی را در جاهایی که ماده ساپورت به قطعه متصل شده ایجاد می کند.

نقاط ضعف

-انحلال غیر صحیح ساپورت ها می تواند باعث تغییر شکل قطعه و یا لک شدن آن گردد.

-اثر خطوط لایه ها و همچنین ضعف های کیفیت سطح قطعه را بهبود نمی دهد.

-اگر ساپورت در حین پرینت به قطعه اصلی نشت کند پس از شست و شو می تواند روی سطح آن پرز یا سوراخ های ایجاد کند.

یک قطعه پرینت سه بعدی شده با پرینتر سه بعدی FDM از جنس ABS به رنگ طوسی که سنباده زده شده.

ابزارهای مورد نیاز:

-سنباده با شماره های ۱۵۰، ۲۲۰، ۴۰۰، ۶۰۰، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰

-پارچه کتانی

-مسواک

-صابون

-ماسک و عینک ایمنی

پروسه: پس از اینکه ساپورت ها از قطعه پرینت سه بعدی شده جدا شدند، می توانید قطعه را سنباده بزنید تا سطح آن را صاف نمایید، خطوط و اضافات از جمله محل اتصال ساپورت ها و یا نقطه های اضافه را از آن حذف نمایید. انتخاب شماره سمباده بستگی به ضخامت لایه در هنگام پرینت سه بعدی قطعه و همچنین کیفیت پرینت دارد. اگر فطعه با ضخامت لایه ۲۰۰ میکرون و کمتر پرینت سه بعدی شده برای شروع می توانید از سنباده با شماره ۱۵۰ استفاده کنید. اگر از ضخامت لایه ۳۰۰ میکرون برای تولید قطعه استفاده شده و یا سطح آن زبر است می توانید با سنباده ۱۰۰ کار را شروع کنید.

پروسه سنباده زدن باید تا شماره ۲۰۰۰ ادامه یابد، برای مرحله ۲ می توانید به سراغ سنباده ۲۲۰ و سپس به ترتیب ۶۰۰، ۱۰۰۰ و در نهایت ۲۰۰۰ بروید. توصیه می شود تا قطعه را در طول پروسه سنباده زدن کمی نمناک نگه دارید تا جلوی خراب شدن قطعه از گرمای ناشی از اصطکاک گرفته شود و همچنین سنباده نیز تمیز بماند. قطعات پرینت سه بعدی شده باید با مسواک و آب و صابون پس از هر مرحله تمیز شوند و با یک پارچه کتانی روی آن ها کشیده شود تا مانع از جمع شدن غبار شد. قطعات پرینت سه بعدی شده با پرینتر سه بعدی FDM می توانند تا سنباده ۵۰۰۰ برای رسیدن به سطح صاف و براق سنباده شوند.

نکته ای برای کاربران حرفه ای: همیشه به صورت یکنواخت و با حرکات دایره ای قطعه را سنباده بزنید، ممکن از به نظر برسد سنباده زدن عمود بر لایه ها یا موازی آن ها ساده تر باشد ولی این منجر به بوجود آمدن تنش در قطعه می شود، اگر قطعه رنگش را از دست داد و یا تعداد زیادی خط ریز روی سطح آن افتاد می توانید با Heat gun قطعه را گرم کنید تا برخی از عیوب سطح برطرف شود.

نقاط قوت

+سطوح بسیار صافی را ایجاد می کند.

+سایر فرآیندهای پرداخت قطعات پرینت سه بعدی شده از جمله رنگ کردن، پولیش کردن و پوشش اپوکسی دادن قطعه پس از این مرحله بسیار ساده تر می شوند.

نقاط ضعف

-برای پرینت هایی که با ۲ لایه یا کمتر تولید شده اند توصیه نمی شود. (ممکن است قطعه آسیب ببیند.)

-برای سطوح پیچیده و یا دارای جزئیات زیاد زیاد قابل انجام نیست.

-می تواند دقت پرینت سه بعدی قطعه را کاهش دهد اگر فرآیند سنباده زدن منجر به برداشته شدن مقدار زیادی ماده از روی سطح جسم شود.

ابزارهای مورد نیاز

-استون یا THF (برای ABS)، کلروفرم (برای PLA)

-گوش پاک کن

پروسه: زمانی که سایز قطعه ای از ابعاد قابل تولید برای پرینتر سه بعدی شما بزرگتر می شود برخی مواقع نیز برای کاهش میزان ساپورت های مورد نیاز برای پرینت سه بعدی قطعات می توانید آن ها را در تکه های مجزا پرینت سه بعدی کرده و سپس به هم بچسبانید برای متصل کردن قطعات می توانید از چسب استفاده کنید و یا با استفاده از حلال قطعات را به هم متصل کنید، در حالت جوش دادن قطعات با حلال، صفحات متصل شونده به یکدیگر باید تمیز شوند پس از آن با استفاده از گوش پاک کن بر روی آن ها حلال مالیده شود و سپس با فشار زیاد به یکدیگر فشرده شوند تا اکثر حجم حلال تبخیر گردد، در این زمان دو قطعه به صورت شیمیایی به یکدیگر متصل شده اند.

نکته ای برای کاربران حرفه ای: افزایش سطح مقطع های حلال خورده اتصال مستحکم تری را در قطعه پرینت سه بعدی شده ایجاد می کند. برای این کار می توانید از محل های اتصال قفل شونده استفاده نمایید.

نقاط قوت

+استون رنگ سطوح پرینت سه بعدی شده را کمتر از سایر چسب ها تغییر می دهد.

+زمانی که محل اتصال خشک می شود خواص ماده اولیه ی ورودی پرینتر سه بعدی برای تولید قطعه را خواهد دشت و در نتیجه از چسب زدن به قطعه یک دست تری می رسیم که ادامه فرآیند پرداخت و پولیش را ساده تر می کند.

نقاط ضعف

-استحکام محل اتصال قطعات از استحکام قطعه ای که یک تکیه از پرینتر سه بعدی خارج شود کمتر است.

-استفاده بیش از حد از حلال تقاطی از سطح قطعه را حل می کند که منجر به افت چشمگیر دقت و کیفیت قطعات پرینت سه بعدی شده می گردد.

ابزارهای مورد نیاز:

-رزین اپوکسی (فقط برای سوراخ های کوچک)

-فیلر (برای سوراخ های بزرگ و یا محل های اتصال قطعات پرینت شده)

-فیلامنت ABS و استون یا فیلامنت PLA و کلروفرم

پروسه: گاهی پس از سنباده زدن و یا حل کردن ساپورت های قابل انحلال در قطعات تولید شده با پرینتر سه بعدی، شیارها و یا سوراخ هایی بر روی قطعه پدید می آیند؛ همچنین در حین پرینت سه بعدی در برخی لایه ها شیارهایی به وجود می آیند، شیارها و سوراخ های کوچک می توانند به سادگی با استفاده از EPOXY (مانند XTC-30) پر شوند. سوراخ های بزرگ و یا شیار های ناشی از اتصال قطعات جدا جدا پرینت سه بعدی شده نیز می توانند با استفاده از فیلرها پر شوند البته پس از اعمال فیلر نیاز است قطعه مجددا سنباده کاری شود، فیلر استحکام بالایی دارد و همچنین بسیار سنباده پذیر است و به راحتی نیز رنگ آمیزی می شود. استحکام قطعاتی که از اتصال چند تکه به یکدیگر تولید می شوند و با فیلر محل اتصالشان پر می شود پس از خشک شدن معمولا استحکام بالاتری از قطعاتی که یک تکیه پرینت سه بعدی شده اند، دارند.

شیارها و سوراخ های به وجود آمده در قطعات ABS را می توانید با ترکیب ۱ به ۲ ABS و استون (یا THF) پر کنید و اگر این ماده را به خوبی در سر جای خود بگذارید بر روی کیفیت سطح قطعه نیز تاثیر بدی نخواهد گذاشت. برای قطعات از جنس PLA می توانید با استفاده از فیلامنت PLA و کلروفرم همین فرآیند را انجام دهید.

نکته ای برای کاربران حرفه ای: اگر بر روی سطح قطعه شیار و یا سوراخ وجود دارد با استفاده از epoxy یا فیلر ابتدا آن ها را پر نمایید و سپس قطعه را سنباده بزنید به این صورت زمان رسیدن به یک سطح سیقلی و صاف به شدت کاهش می یابد.

نقاط قوت

+اپوکسی ها و فیلرها بسیار سنباده پذیرند و به سادگی رنگ می شوند تا سطوح فوق العاده ای بر روی قطعات پرینت سه بعدی شده شما ایجاد کنند.

+اگر از ترکیب ABS یا PLA در حلالشان استفاده می کنید رنگ محل پر شده مادامی که از فیلامنت یکسانی در پرینت سه بعدی قطعه و همچنین پر کردن آن استفاده کنید یکسان است و نیاز به رنگ آمیزی دوباره قطعه نخواهید داشت.

نقاط ضعف

-اپوکسی ها و فیلرها پس از خشک شدن نیاز به رنگ شدن دارند تا تغییر رنگشان حس نشود.

-نیازمند سنباده کاری بیشتر می باشد تا به یک سطح یک دست بر روی قطعه برسید.

بر روی کیفیت تولید قطعه می تواند اثر منفی زیادی داشته باشد مخصوصا اگر در هنگام سنباده کاری مقدار زیادی ماده برداشته شود.

ابزارهای مورد نیاز:

-پولیش پلاستیک

-سنباده شماره ۲۰۰۰

-پارچه کتان

-مسواک

-پارچه میکروفیبر

پروسه: پس از سنباده کاری، می توان بر روی ترموپلاستیک های تولید شده با پرینترهای سه بعدی FDM مانند ABS و PLA یک لایه پولیش پلاستیک ایجاد کرد تا به سطحی آینه ای رسید. زمانی که سطح را تا سنباده ۲۰۰۰ سنباده زدید، غبار اضافی را از قطعه پرینت سه بعدی شده با یک پارچه کتانی تمیز کنید و سپس پرینت را در آب گرم با یک مسواک بشویید، بگذارید تا پرینت کاملا خشک شود. سپس با استفاده از ماده پولیش و یک پارچه میکروفایبر سطح را براق کنید، توجه داشته باشید برخی از پولیش هایی که برای براق کردن چراغ های خودرو استفاده می شوند ممکن است حاوی مواد خورنده برای پرینت باشند.

نقاط قوت

+قطعات تولید شده با پرینتر سه بعدی را بدون حلال هایی که می توانند در پرینت تغییر شکل ایجاد کنند براق می کند.

+اگر فطعات پرینت سه بعدی شده به درستی سنباده شده، شسته و پولیش شوند سطحی آینه ای با کیفیت قطعات تزریق پلاستیک شده به وجود می آید.

+پولیشرهای پلاستیک ارزان قیمت و به صرفه هستند

نقاط ضعف

-قطعات تولید شده با پرینتر سه بعدی FDM باید به دقت سنباده کاری شود تا بتوان با این روش به کیفیت سطح آینه ای رسید.

-رنگ و پرایمر پس از پولیش به قطعات پرینت سه بعدی شده نمی چسبند.

بر روی کیفیت تولید فطعه می تواند اقر منفی زیادی داشته باشد مخصوصا اگر در هنگام سنباده کاری مقدار زیادی ماده برداشته شود.